Οι μαθητές δεν είναι φασίστες. Ούτε και υποκύπτουν στις απειλές
Γράφει ο Αναστάσιος Μητρόπουλος, Συνταγματάρχης ε.α.

Σήμερα σε όλη την Ελλάδα κορυφώθηκαν οι κινητοποιήσεις των μαθητών για τη Μακεδονία. Επειδή ζω στη Μακεδονία θα ξεκινήσω αποτυπώνοντας την προσωπική εικόνα που είχα, τόσο στο Γυμνάσιο της κόρης μου (η οποία συμμετείχε χωρίς να είναι αυτή ή εγώ φασίστες), όσο και σε άλλα σχολεία της πόλης και μετά θα προχωρήσω σε μερικές σκέψεις μου, με αφορμή όλο αυτή την αναστάτωση που έγινε τις προηγούμενες ημέρες.

Οι κινητοποιήσεις είχαν σχεδόν καθολική αποδοχή τόσο από το σύνολο τόσο του τοπικού πληθυσμού όσο και το σύνολο του τοπικού ειδησεογραφικού τύπου. Και λέω σχεδόν, διότι πολλοί γονείς φοβήθηκαν να συμμετάσχει το παιδί τους, από το φόβο να μη χαρακτηριστούν φασίστες και ακροδεξιοί! Και αυτό το λέω μετά από προσωπικές συζητήσεις με κάποιους οι οποίοι μου το ανέφεραν (αυτός είναι και λόγος για τον οποίο αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο και να αναπτύξω στη συνέχεια που θέλω να καταλήξω).

Η διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε αποτελεί ύμνο προς τη δημοκρατία:

Αρχικά ψήφισε και αποφάσισε το 15μελές, κατόπιν εκδόθηκε χαρτί από τους καθηγητές με τη συνεργασία του Συλλόγου γονέων & κηδεμόνων, το οποίο δόθηκε στους γονείς οι οποίοι υπέγραφαν αν συμφωνούν για τη συμμετοχή του παιδιού τους. Αυτό το αναφέρω για κάποιους οι οποίοι προσπάθησαν εντέχνως να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι τη συγκεκριμένη κινητοποίηση, με άλλες διαδηλώσεις – καταλήψεις που αυτοί κάποτε υποστήριζαν, οι οποίες αποφασίζονταν, διατάσσονταν και πραγματοποιούνταν αυθαίρετα από κάποιες ακραίες υποκινούμενες «αγωνιστικές» μειοψηφίες, για τους λόγους για τους οποίους εκείνοι αποφάσιζαν, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν, χωρίς να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του συνόλου, προχωρώντας σε ομηρία των υπολοίπων και πολλές από αυτές συνοδευόταν από επεισόδια, προπηλακισμούς και καταστροφές.

Στη διαδήλωση, δε συμμετείχαν φασίστες, ακροδεξιοί και τραμπούκοι, ούτε θεάθηκαν ή ακούστηκαν εθνικιστικά συνθήματα, ή διχαστικές ή αλυτρωτικές κορώνες, ούτε αναρτήθηκαν περίεργα πανό. Όλοι οι συμμετέχοντες, ενώθηκαν με μια φωνή για την Μακεδονία. Τα συνθήματα ήταν εθνικά και όχι εθνικιστικά, η δε συμπεριφορά των μαθητών ήταν από υποδειγματική έως συγκινητική. Κυριάρχησε το εμβατήριο «Μακεδονία ξακουστή» και ο εθνικός ύμνος,

Τότε τι πρόβλημα υπήρξε τελικά και έγινε τόση αναστάτωση αυτές τις ημέρες;

Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε εδώ και μέρες ήταν το γεγονός ότι πράγματι υπήρξαν ακροδεξιά – εθνικιστικά – φασιστικά στοιχεία καθ’όλη τη διάρκεια της οργάνωσης και προετοιμασίας των κινητοποιήσεων, τα οποία είχαν σκοπό να οικειοποιηθούν όχι μόνο τις κινητοποιήσεις αλλά κυρίως το ίδιο το θέμα της Μακεδονίας, να προσπαθήσουν να πείσουν ότι μόνο αυτοί ενδιαφέρονται για τη Μακεδονία και εντέχνως να επηρεάσουν τους μαθητές για να τους «ακολουθήσουν». Προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τις καταλήψεις και είχαν σκοπό ανάμεσα στα υγιή συνθήματα – πανό και τις ελληνικές σημαίες, να διοχετεύσουν συνθήματα μίσους του στυλ: «Η Δημοκρατία πούλησε την Μακεδονία» «να μπούμε και να βομβαρδίσουμε τα Σκόπια ή την Αλβανία», και άλλα τέτοια συνθήματα που δεν έχουν σχέση με τα δημοκρατικά και πολιτιστικά ιδεώδη του ελληνισμού.

Και εδώ εμφανίζεται το εγκληματικό λάθος τόσο από την πλευρά της επίσημης πολιτείας, όσο και πολλών άλλων, οι οποίοι αντί να σκύψουν με ψυχραιμία πάνω στο πρόβλημα και να βρουν λύσεις ώστε να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο με δημοκρατικό τρόπο, έριξαν λάδι στη φωτιά:

Τόλμησαν να προβούν σε κατασυκοφάντηση και εκφοβισμό όσων θα συμμετείχαν, με σκοπό να ακυρωθούν όλες οι καταλήψεις. Όποιος λοιπόν θα συμμετείχε στις καταλήψεις, θα βαπτιζόταν αυτόματα φασίστας και ακροδεξιός. Αντί δηλαδή να γίνει μια ψύχραιμη αντιμετώπιση του θέματος με ηρεμία και αυτοσυγκράτηση, έγινε προσπάθεια ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΦΙΜΩΣΗΣ της φωνής της νεολαίας και πλήρη καταδίκη των κινητοποιήσεων. Αντί να γίνει προσπάθεια να αποφευχθεί οποιαδήποτε μορφή μίσους και διχασμού μεταξύ των παιδιών, έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Επιδόθηκαν σε μια άνευ ορίων κατασυκοφάντηση και αποδόμηση της κινητοποίησης και των συμμετασχόντων.

Μεταξύ άλλων, διάβασα έκπληκτος ότι το σύνθημα “η Μακεδονία είναι ελληνική” σημαίνει πόλεμο, αλλαγή συνόρων και εισβολή του ελληνικού Στρατού στα Σκόπια την Αλβανία και τη Βουλγαρία!!!!

Δεν υπάρχει πιο ελεεινή και χυδαία αντιμετώπιση των μαθητών από αυτή που επιλέχθηκε για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Αυτό είναι πρωτάκουστο για τα δημοκρατικά δεδομένα και εντελώς ανήθικο, από τη στιγμή που στρέφεται με τέτοιο τρόπο κατά των μαθητών. Είναι ντροπή σε όσους προσπάθησαν να στιγματίσουν την νεολαία μας, που αγωνίζεται με την γαλανόλευκη στο χέρι, χωρίς κουκούλες και χωρίς να πετάει μολότοφ.

Πώς τολμούν να συκοφαντούν όποιον θα συμμετάσχει, ως φασίστα; Ποιοι; Αυτοί που ενώ μεγάλωσαν στις καταλήψεις, τώρα πλέον που έγιναν κυβέρνηση, όταν δε συμφωνούν με τις καταλήψεις των άλλων, οι άλλοι βαπτίζονται ως φασίστες; Αυτοί που έχουν κάνει τις καταλήψεις «θεσμό», ξαφνικά κατηγορούν τους μαθητές για φασίστες, με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό Παιδείας!

Δε γνωρίζω αν στο παρελθόν το επίσημο κράτος να προσπάθησε με τέτοιες μεθόδους να ματαιώσει ειρηνικές κινητοποιήσεις, από το φόβο της εισχώρησης ακραίων στοιχείων. Γιατί στις περισσότερες των περιπτώσεων πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ακραία στοιχεία, είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά, που έχουν σκοτεινά κίνητρα και οφέλη. Όμως οι διαδηλώσεις στις οποίες υπήρξε ο φόβος να εισέλθουν εξτρεμιστικά στοιχεία, δε ματαιώνονταν. Πάντα γίνονταν. Αλίμονο αν η δημοκρατία ήταν έρμαιο των ακραίων στοιχείων και φιμωνόταν! Αν λειτουργούσε έτσι η δημοκρατία, τότε καμία διαδήλωση, καμιά πορεία, κανένας αγώνας δεν θα γινόταν στο παρελθόν σε αυτή τη χώρα και σε αυτή την περίπτωση δε θα μιλούσαμε καν για δημοκρατία!

Ερωτήματα:

Αφού λοιπόν φοβούνταν μήπως παρασυρθούν από ακροδεξιούς, γιατί δεν επικεντρώθηκαν στην προσπάθεια απομόνωσης των ακραίων στοιχείων, με την ενημέρωση, τις συμβουλές, τις νουθεσίες ώστε να προστατέψουν όχι μόνο τους μαθητές, αλλά και το σκοπό για τον οποίο έκαναν τις κινητοποιήσεις, δηλαδή τη Μακεδονία;
Γιατί όλα τα θεσμικά πρόσωπα με επιρροή και απήχηση κυρίως στις τοπικές κοινωνίες δεν ενεργοποιήθηκαν, ώστε να ασκήσουν όλη την επιρροή τους στους γονείς και τους καθηγητές οι οποίοι να εξηγήσουν στους μαθητές, ναι μεν να κάνουν τις κινητοποιήσεις τους, αλλά να μην γίνονται στρατιώτες κανενός; Και αυτό όχι για το φόβο μήπως μετατραπούν σε φασιστάκια οι μαθητές. Δεν είναι τόσο χαζοί. Αλλά για να εξασφαλιστεί ότι οποιαδήποτε ακραία φαινόμενα θα εξαϋλωθούν εν τη γενέσει και για να προστατέψουν την ίδια την κινητοποίηση και το σκοπό της, και να μην εκθέσουν τους μαθητές και τον αγώνα τους.
Γιατί αντί αυτού, επέλεξαν μια μηδενιστική προσέγγιση, με όλες τους τις δυνάμεις, να τη ματαιώσουν και μάλιστα χαρακτηρίζοντας με χυδαίο τρόπο ως φασίστες όσους θα συμμετάσχουν;
Γιατί να εκφοβίσουν τους συμμετέχοντες συκοφαντώντας τους και σπέρνοντας εμφύλιο και διχασμό στα σχολεία;
Η μαθητές δεν είναι ούτε αφελείς ούτε φασίστες

Τους έχει πιάσει η ανησυχία μην εκμεταλλευτούν οι φασίστες τους μαθητές και κυριαρχήσουν στα σχολεία; Τόσο αφελή δηλαδή θεωρούν τη νεολαία; Τη νεολαία που άλλοτε οι ίδιοι τη θεωρούσαν ώριμη και πρωτοπόρο στους αγώνες, τώρα φοβούνται ότι είναι ανώριμοι και θα παρασυρθούν εύκολα από κάποιους ακραίους; Δηλαδή νομίζουν ότι η νεολαία της Μακεδονίας θα περίμενε τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής για να διοργανώσει την αντίθεσή της στη συμφωνία των Πρεσπών; Τόσο πολύ άβουλα όντα πιστεύει η Πολιτεία ότι είναι η νεολαία, ώστε θα τους έπειθε ένα ανώνυμο sms να κάνουν κατάληψη για τη Μακεδονία και συγχρόνως θα μεταμορφώνονταν αυτόματα σε φασίστες;

Θα έπρεπε να σέβονται τους μαθητές των σχολείων της Μακεδονίας, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ιστορία της πατρίδας, πολύ περισσότερο από κάποιους αγράμματους και ανιστόρητους κυβερνώντες των Αθηνών. Οι μαθητές αυτοί έχουν επισκεφτεί όλοι τους τη Βεργίνα, τιμούν τη θυσία του Παύλου Μελά, τρέφουν αγάπη για την πατρίδα, είναι απόγονοι των αγωνιστών των Βαλκανικών πολέμων, του Μακεδονικού Αγώνα, οι γονείς τους και οι παππούδες τους πολέμησαν με το αίμα τους το φασισμό στα οχυρά του Ρούπελ, πολέμησαν για την πατρίδα και τους έμαθαν να την αγαπάνε. Στις παρελάσεις σε όλες τις πόλεις της Μακεδονίας προηγούνται αμέτρητα τμήματα με παραδοσιακές στολές Μακεδονομάχων και πολλών αγωνιστικών συλλόγων, που με συγκίνηση αποσπούν τα πιο θερμά χειροκροτήματα από όλο τον κόσμο. Η αγάπη τους για την πατρίδα και την ιστορία της είναι αληθινή και ανιδιοτελής. Δεν είναι πατριδοκάπηλοι, ούτε φασίστες. Πιστεύουν στα εθνικά ιδανικά και τις δημοκρατικές αξίες γιατί οι προγονοί τους είχαν ιδανικά και αξίες και δεν έχυσαν το αίμα τους για να βρίζουν οι κυβερνώντες τους απογόνους τους ως φασίστες. Και φυσικά το ίδιο ισχύει για όλα τα παιδιά της Ελλάδας, γιατί κάθε γωνιά της πατρίδας μας είναι ποτισμένη με το αίμα των προγόνων μας και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας απλώθηκαν οι σημερινές φωνές για τη Μακεδονία.

Η νεολαία, οι γονείς και οι καθηγητές δεν είναι τόσο αφελείς και ηλίθιοι ώστε να υπάρχει φόβος ότι ξαφνικά θα «παρασυρθούν» ως άβουλα όντα και θα γίνουν φασίστες. Οπότε, το επιχείρημα τάχα για να προστατευθεί η «αθώα» νεολαία από την προπαγάνδα των ακραίων, όχι μόνο δεν ευσταθεί, αλλά είναι άκρως προσβλητικό, τόσο για τους νέους όσο και για τους γονείς τους και υποτιμά τη νοημοσύνη τους. Συνεπώς άλλος ήταν ο φόβος!

Ποιος ήταν τελικά ο φόβος των καταλήψεων;

Ο πραγματικός φόβος ήταν μήπως γιγαντωθεί ένα κύμα από τη νεολαία ενάντια στην πολιτική των κυβερνώντων για τη συμφωνία των Πρεσπών. Διότι δεν υπάρχει πιο καταστροφική κατάληξη μιας πολιτικής, από το εναντιωθεί σε αυτήν, η νεολαία ενός τόπου. Αυτή τη νεολαία την οποία οι τωρινοί κυβερνώντες προσπάθησαν να σφετεριστούν με κάθε τρόπο στα χρόνια της μεταπολίτευσης, την οποία προσπάθησαν να τη θέσουν ως όχημα των δικών τους ιδεολογιών, αυτοί που τόσες δεκαετίες έκαναν σημαία την αγωνιστικότητα της νεολαίας, βλέπουν τώρα με τρόμο, πως αυτή η νεολαία αγωνίζεται ενάντια σε κάποιες δικές τους πολιτικές επιλογές για εθνικά θέματα που τους βρίσκει αντίθετους. Και τώρα, από ώριμη και πρωτοπόρα που ήταν, τη βαπτίζουν ανώριμη και “επίφοβη να παρασυρθεί”.

Όταν κάποτε οι κυβερνώντες είχαν το μονοπώλιο στις καταλήψεις, δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι μια μέρα θα κάνουν και κάποιοι άλλοι καταλήψεις! Και μάλιστα για εθνικά θέματα, για την πατρίδα. Όμως αυτοί μια χαρά απολάμβαναν ανενόχλητοι τις καταλήψεις τους για την Κούβα, τη Βολιβία, τη Γουατεμάλα, τη Νικαράγουα, όλη τη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Αφρική. Για την πατρίδα μας όμως, όχι, να μην κάνει σήμερα η νεολαία απολύτως τίποτα. Και όσοι κάνουν είναι φασίστες ! Όταν στρατολογούσαν μαθητές και έκαναν κατήχηση στα σχολεία για το πόσο καλή ήταν η Δικτατορία του Προλεταριάτου, ήταν δημοκρατικό μήπως;

Αυτοί θεωρούσαν ότι οι πορείες και οι καταλήψεις θα τους ανήκουν για πάντα. Ότι θα γίνονται μόνο για τους λόγους για τους οποίους θα αποφασίζουν αυθαίρετα, αυτοί και μόνο αυτοί. Επειδή μπορούσαν ανέκαθεν να κάνουν κατάληψη έτσι για πλάκα, για ψηλού πήδημα. Δεν είχε σημασία το γιατί. Είχε σημασία ότι μπορούσαν και ότι το έκαναν για επίδειξη δύναμης. Οι καταλήψεις και οι πορείες ήταν αυτοσκοπός. Και πολλοί από αυτούς χρησιμοποιώντας εκβιαστικά αυτή τη δύναμη, εξασφάλισαν μετέπειτα πολλά προνόμια από τις κυβερνήσεις. Και τώρα που είναι αυτοί στην κυβέρνηση, έχουν γραπωθεί σαν τους γύπες και είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα για να κρατηθούν. Ακόμα και να φιμώσουν, να εκβιάσουν, να εκφοβίσουν και να συκοφαντήσουν τη νεολαία της χώρας και τους αγώνες της. Γιατί είναι αδίστακτοι.

Τελικά όπου τους βολεύει και τους συμφέρει η νεολαία είναι ώριμη και πρωτοπόρος στους αγώνες, όπου δεν τους βολεύει και δε συμφωνούν, είναι “αθώα” και “άβουλα” όντα, που εύκολα μπορούν να παρασυρθούν ή σε τελική ανάλυση είναι φασιστάκια και καθαρίσαμε. Τελικά, τη νεολαία δεν τη θέλουν ούτε «πατριωτική», ούτε «αγωνιστική». Τη θέλουν νεολαία “a la carte”.

Ας αφήσουν λοιπόν, και οι μεν και οι δε, την ελληνική νεολαία ήσυχη. Από μόνη της γνωρίζει πολύ καλά προς τα που θα κατευθυνθεί, με βάση την αγάπη για την πατρίδα. Το έδειξε σήμερα. Ούτε παρασύρθηκε στην παγίδα των φασιστών, αλλά ούτε και έσκυψε το κεφάλι στις άθλιες απειλές των κυβερνώντων.