Ο Άγιος Νεκτάριος έγραψε το 1896: «Ο Ἕλληνας γεννήθηκε σύμφωνα με την Θεία Πρόνοια διδάσκαλος τῆς ἀνθρωπότητος• γι΄ αὐτό τὸ ἔργο τον ἐπέλεξε• αὐτή ἦταν ἡ ἀποστολὴ του• αὐτή ἦταν ἡ κλήση του στά ἔθνη». Αυτή ήταν η αποστολή του Έλληνα και προτού ακόμα γνωρίσει τον Χριστιανισμό. Όταν όμως τον γνώρισε, ο Έλληνας βρήκε σ΄ αυτόν το τέλειο, το ιδανικό, βρήκε στον Χριστιανισμό ό,τι ο ίδιος ποθούσε να μάθει και αναζητούσε να βρει. Ποιος από εσάς ξέρει την απάντηση του Χριστού όταν ο Φίλιππος και ο Ανδρέας Του είπαν ότι θέλουν να Σε δουν Έλληνες; «Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου»! Ο Χριστιανισμός έγινε ὁ διερμηνέας των αισθημάτων του Έλληνα. Γι᾿ αυτό και ο Έλληνας τον εγκολπώθηκε και τον περιέθαλψε μέσα του. Αυτός ήταν που δόξασε τον Υιό του ανθρώπου, όπως είπε ο Χριστός. Με την ελληνική γλώσσα, με την διδασκαλία, με τους πατέρες που ανέδειξε το Έθνος μας, με την Ιεραποστολή, με την ακατάπαυστη διακονία του να κηρύττει τον λόγο του Θεού σ΄ όλα τα πέρατα της οικουμένης. «Ὁ Χριστιανισμὸς ὡς πρῶτο του δῶρο στον Ελληνισμό, τοῦ δώρισε νέα ζωὴ• ὁ Ἕλληνας από την άλλη ὑποστήριξε τον Χριστιανισμό διὰ τῶν ἀγώνων καὶ τῶν αἱμάτων του» συμπληρώνει ο Άγιος Νεκτάριος.