ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΡΧΟΝΤΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΧΛΙΔΑ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΒΟΓΓΑΕΙ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΟΥ; ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ.

Με βαριά καρδιά, τέτοιες μέρες που θα έπρεπε να γιορτάζουμε την Γέννηση του Θεανθρώπου μας, αναλογίζομαι πόσα χρόνια από τότε που γεννήθηκα έχω ακούσει από τα φαρμακερά χείλη των παλιανθρώπων που κυβέρνησαν τη χώρα εις το όνομα των εντολέων τους, τη λέξη λιτότητα και τη φράση “εμείς με το Λαό είμαστε και για το Λαό πασχίζουμε”.

Ενώ αυτός ο ευλογημένος τόπος θα έπρεπε κάθε μέρα να χαμογελάει-γιατί είναι ευλογία να ζεις και να εργάζεσαι στην Ελλάδα, να ζεις και να μεγαλώνεις παιδιά στην Ελλάδα, να ζεις και να κάνεις όνειρα στην Ελλάδα-ζει καθημερινές κηδείες και μνημόσυνα επειδή τσιράκια και τσάτσοι των Νατοικών υπερατλαντικών αφεντικών και ξεπουλημένα τομάρια των Ευρωπαικών απατεώνων, αποφάσισαν ότι πρέπει να φορέσουμε το κολλάρο του ζυγού και να αφομοιωθούμε στην ισοπεδωτική μετριότητα της Δυτικής παμφαγίας των πολιτισμών.

Εσχάτως, την ιδεολογική και ιστορική κατεύθυνση του Ελληνικού Λαού ανέλαβαν εργολαβικά, χαμένοι τύποι και δουλικά υποκείμενα μέσα από τον σιχαμένο κόσμο των Ιεχωβάδων, των Μασόνων και των ειδωλολατρών της πανσπερμίας του ανθελληνικού βασιλείου: Φίλης, Δραγώνα, Ρεπούση, Δραγασάκης, Φλαμπουράρης, Τσίπρας, Μέρκελ, Ομπάμα και άλλα πτηνά και γύπες της Παγκοσμιοποίησης.

Λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο. Και υποτίμησαν το μεγάλο κύμα του Ελληνικού Πατριωτισμού που θα τους πνίξει. Κι αν χρειαστεί και στο Αίμα για να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας.

Υπάρχει ένα 5%(και δεν χρειάζεται περισσότερο, νομίζω κατά πρόχειρους υπολογισμούς)από τις Υγιείς Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας(το υπόλοιπο 95% ουδέποτε το υπολόγισα)και ένα ακόμα 5% από τον Ελληνικό Πατριωτικό Λαό, για να τους βάλει κάτω και να φάνε το χώμα που μόλυναν.

Αυτά τα Χριστούγεννα-που μας τα μαύρισαν όπως μαύρισαν και τις ψυχές μας-είναι ώρες περισυλλογής για μια Δύναμη πελώρια που αναπτύσσεται μέσα μας και φτερουγίζει σαν τα θεικά ποιήματα του Παλαμά, του Σολωμού και του Κάλβου.

Κάποιοι, με αυτά μεγαλώσαμε. Και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω. Εν ανάγκη και με όλους εκείνους τους τρόπους που αυτοί αποκαλούν, αθέμιτους.

Ουδείς έχει το δικαίωμα να χάσει το κουράγιο του και να παραχωρήσει έδαφος, παρά τις πολυποίκιλες ψυχολογικές διακυμάνσεις, τις ώρες και τις στιγμές δειλίας και φαινομενικών οπισθοχωρήσεων.

Μας έκαναν μαύρη τη ζωή. Τώρα ήρθε η ώρα να τους κάνουμε τη δική τους κατάμαυρη και να τους κόψουμε τα χέρια γιατί είναι ρουφιάνοι και εγκληματίες.

Με όποιον τρόπο, με όποιο τίμημα και βέβαια όχι στην Πλατεία Συντάγματος που είναι χώρος δικός τους.

«Αυτό κρατάει ανάλαφρο μεσ’ την ανεμοζάλη

το από του κόσμου τη βοή πρεσβυτικό κεφάλι,

αυτό το λόγο θα σας πω

δεν έχω άλλο κανένα

Μεθύστε με τ’ αθάνατο

κρασί του Εικοσιένα!»

Κωστής Παλαμάς