Γιατί πρέπει να καυχόμαστε που είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί;

Τούτο σας λέγω πάλιν τώρα εις το τέλος, να χαίρεστε και να ευφραίνεσθε, πως αξιωθήκατε να είσθε ευσεβείς ορθόδοξοι χριστιανοί. Ομοίως πάλιν να κλαίγετε και να θρηνήτε δια τους ασεβείς και απίστους και αιρετικούς όπου περιπατούνε εις το σκότος, εις τας χείρας του διαβόλου.

Προσέχετε, αδελφοί μου, να μην υπερηφανεύεστε, να μην φονεύετε, να μην κλέφτετε, να μην κάμνετε όρκους, να μη λέγετε ψέματα, να μην κατατρέχετε ο ένας τον άλλον, να μην συκοφαντείτε, να μην στολίζεται ετούτο το σώμα το βρώμικο, όπου αύριον θα το φάνε τα σκουλήκια, αλλά να στολίζετε την ψυχή σας, όπου είναι τιμιωτέρα από όλο τον κόσμον.

Νηστεύετε το κατά δύναμιν, προσεύχεστε το κατά δύναμιν, κάμνετε ελεημοσύνην το κατά δύναμιν, και να έχετε τον θάνατον πάντοτε εμπρός εις τα μάτια σας. Και έτερος καλύτερος δάσκαλος δεν είναι άλλος από τον θάνατον.

Τώρα πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να στοχασθώμεν τι είμεσθεν, δίκαιοι οι αμαρτωλοί; Ανίσως και είμεσθεν δίκαιοι, καλότυχοι και τρισμακάριοι. Είδε και είμεσθεν αμαρτωλοί, πρέπει τώρα όπου έχομεν καιρόν να μετανοήσωμεν από τα κακά και να κάνωμεν τα καλά. Η κόλασις μας ακαρτερεί, πότε να μετανοήσωμεν; Όχι αύριον, μεθαύριον και του χρόνου αλλά αυτήν την ώραν, διότι δεν ηξεύρομεν έως αύριο τι έχουμε να πάθωμε, διότι ο Χριστός μας λέγει να είμεσθε πάντοτε έτοιμοι.

Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός .