Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2020


 Είδα τον Άγιο Εφραίμ μπροστά μου ολοζώντανο

Βρισκόμουν στην Κύπρο για διακοπές τα Χριστούγεννα και μια μέρα ξεκίνησα να έχω δυνατούς πονοκεφάλους και ζαλάδες, στην αρχή δεν έδωσα σημασία. Οι μέρες όμως περνούσαν και οι πονοκέφαλοι δεν έλεγαν να σταματήσουν.

Επέστρεψα πίσω στην Γερμανία και οι πονοκέφαλοι έγιναν πιο έντονοι και επίσης είχα διαπιστώσει ότι στο πάνω μέρος του κεφαλιού μου είχε ένα σημείο που ήταν πρησμένο. Τότε πήγα στην προσωπική μου γιατρό και με εξέτασε, είχε εντοπίσει και αυτή αυτό το εξόγκωμα στο κεφάλι μου και μου είπε να πάω αμέσως στα επείγοντα για να μου κάνουν μαγνητικό και να μου χορηγήσουν κάτι για τον πόνο.

Πήγα στα επείγοντα ήρθε ένας γιατρός-νευρολόγος άρχισε να με εξετάζει και μου λέει θα σου κάνω κάποιες αναλύσεις και μαγνητικό για να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Μετά από πολλές ώρες βγαίνουν τα αποτελέσματα, έρχεται ο γιατρός και μου λέει ότι οι αναλύσεις μου δεν είναι καθόλου καλές και το μαγνητικό έδειξε ότι έχω δύο όγκους, έναν στον εγκέφαλο και έναν όγκο ακριβώς κάτω από το δέρμα του κεφαλιού. Ο γιατρός μου έδωσε δυνατά παυσίπονα και μου είπε να πάω το επόμενο πρωί να κάνουμε μία βιοψία για να δούμε αν οι όγκοι είναι κακοήθεις ή καλοήθεις.

Πήγα την επομένη μέρα στην κλινική και μου πήραν δείγμα από το εξόγκωμα που είναι ακριβώς κάτω από το δέρμα για βιοψία. Μετά από 3 μέρες πάω ξανά στον γιατρό και μου λέει πως οι όγκοι είναι κακοήθεις και πως ο ένας μπορεί να αφαιρεθεί, άλλα ο άλλος που είναι στον εγκέφαλο δεν μπορεί, θα πρέπει να κάνουμε ενέσιμη θεραπεία και μετά αν χρειαστεί χειρουργείο.

Μετά από δύο μέρες με ενημέρωσαν ότι η πρώτη δόση φάρμακου έχει έρθει στην κλινική και θα πρέπει να πάω για την χορήγηση. Πάω στην κλινική και μου λέει ο γιατρός πως θα ξεκινήσουμε την πρώτη φάση της θεραπείας και αν όλα πάνε καλά θα διαρκέσει περίπου 3 εβδομάδες. Τρεις δόσεις φαρμάκου σε τρεις εβδομάδες. Μου έβαλαν την πρώτη δόση και μετά από δύο μέρες πήγα για εξετάσεις και όλα έδειχναν σταθερά προς το παρών...

Οι μέρες όμως περνούσαν και οι πόνοι δεν υποχωρούσαν, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, δεν μπορούσα ούτε να κοιμηθώ, καθόμουν στο κρεβάτι την νύχτα και περίμενα μέχρι να ξημερώσει, το μονό που έκανα ήταν να προσευχόμουν.

Στις 23 του Γενάρη πήγα σε ένα πρακτικό μάθημα που είχα στην οδοντιατρική κλινική, σαν βρισκόμουν στο μάθημα, ζαλίστηκα και λιποθύμησα, δεν κατάλαβα τίποτα, ξύπνησα σε ένα άλλο δωμάτιο με καλώδια και με ορό στο χέρι.

Ο γιατρός μου λέει Ραφαήλ θα ξανακάνουμε ένα μαγνητικό να δούμε τι συμβαίνει γιατί του εξήγησα ότι δεν ήμουν καλά τις τελευταίες μέρες. Βγαίνει το μαγνητικό και μου λέει ο γιατρός πως δυστυχώς χειροτέρεψε η κατάσταση μου και οι όγκοι μεγάλωσαν και θα πρέπει αμέσως να μου χορηγήσει δεύτερη διπλάσια δόση φαρμάκου και θα πρέπει οπωσδήποτε να αφαιρέσουμε τον ένα όγκο. Ο γιατρός μου λέει πως πρέπει να ρωτήσει αν υπάρχει ικανοποιητική δόση φαρμάκου γιατί δεν παράγγειλε ακόμη το φάρμακο, αφού η επόμενη προγραμματισμένη θεραπεία μου ήταν την επόμενη εβδομάδα. Έρχεται η νοσοκόμα και του λέει πως έχουν το φάρμακο, ο γιατρός παραξενέυτηκε που βρέθηκε τόσο φάρμακο. Άρχισαν να μου το χορηγούν με ενδοφλέβιο και περίμεναν να δουν το πως θα αντιδράσει ο οργανισμός μου σε τόση ποσότητα φαρμάκου. Ο οργανισμός μου αντέδρασε κανονικά και μου λέει τώρα θα πρέπει να μείνεις στη κλινική για να κάνουμε μια από τις επόμενες μέρες μια εγχείρηση για αφαίρεση του ενός όγκου. Του είπα: «Γιατρέ θέλω να πάω σπίτι μου να πάρω ρούχα, να ξεκουραστώ λίγο και να έρθω αύριο το πρωί για εισαγωγή» Υπέγραψα με δίκη μου ευθύνη και έφυγα...

Την ίδια μέρα, το βράδυ μου στέλνει e-mail ο γιατρός μου, ο οποίος ήταν σε υπηρεσία και μου λέει:

«Ήρθε ένας γιατρός με το όνομα Εφραίμ από την Ελλάδα στο γραφείο μου και με ρώτησε αν η δόση του φαρμάκου για εσένα σήμερα ήταν αρκετή και του είπα ναι και μετά έφυγε αμίλητος. Γνωρίζεις κάποιον με το όνομα αυτό; Επειδή ο συγκεκριμένος γιατρός παράγγειλε και το φάρμακο της δόσης της θεραπείας πριν από 3 ήμερες, για αυτό είχαμε το φάρμακο στην κλινική. Του απαντάω πως εγώ δεν ξέρω κανένα γιατρό Εφραίμ, ξέρω μόνο έναν Άγιο Εφραίμ. Του έστειλα τότε μια φωτογραφία του Αγίου και τον ρωτάω αυτός ήταν και μου λέει ναι αυτό το πρόσωπο ήταν. Αυτός δεν ήξερε τι να μου πει, δεν με πίστεψε γιατί είναι καθολικός...Τότε κατάλαβα ότι ο Άγιος Εφραίμ μερίμνησε για το φάρμακο.

Ξάπλωσα μετά να κοιμηθώ και είδα στο όνειρο μου τον Άγιο Εφραίμ να μου λέει: «Εγώ θα σε κάνω καλά και δεν θα χρειαστείς χειρουργείο» άγγιξε το χέρι του στο κεφάλι μου και μετά σταύρωσε το μαξιλάρι μου τρεις φορές .
Ξυπνάω το πρωί, κοιτάζω το μαξιλάρι μου και βλέπω ένα κόκκινο σταυρό. Τότε κατάλαβα ότι ήταν πάλι ένα μεγάλο θαύμα του Αγίου.

Πάω στην κλινική και λέω στο γιατρό μου πως δεν θέλω να κάνω εγχείρηση στο κεφάλι γιατί είμαι μια χαρά, μου κάνει ξανά μαγνητικό και μου λέει ο γιατρός: «Ραφαήλ δεν έχεις τίποτα ,ούτε όγκο στο κεφάλι, ούτε όγκο στον εγκέφαλο, άλλα δεν ξέρω το πως» Του λέω ξέρω εγώ τι έγινε γιατρέ.
Ανοίγω την πόρτα του ακτινολογικού να φύγω και βλέπω για πρώτη φόρα μπροστά μου ολοζώντανο τον Άγιο Εφραίμ με άσπρα ρούχα του γιατρού και με μια καρτελίτσα στη μπλούζα του να γράφει Dr.Efraim.

Ευχαριστώ για ακόμη μια φόρα τον Άγιο μου, που με έκανε καλά. Μεγάλη η χάρη του.!

Ραφαήλ Δημητρίου
Κύπρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου