Το 41 μ.Χ. η Παναγία θέλησε με τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, να πάνε από την Έφεσο της Μικράς Ασίας στην Κύπρο, για να επισκεφτούν τον Άγιο Λάζαρο, αλλά η τρικυμία της θαλάσσης, οδήγησε το καράβι στο οποίο επέβαιναν, στο Άγιο Όρος, στην θέση που σήμερα βρίσκεται η μονή Ιβήρων (''Κτήμα του Κλήμεντος'', λεγόταν τότε). Στο καράβι πέραν από τους ναύτες, ήταν και η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή. Εκεί στο Άγιο Όρος, η Παναγία μας, μίλησε στους χωρικούς, σε άπταιστα (αρχαία) Ελληνικά και κήρυξε το Χριστό και θεολόγησε.

Οι χωρικοί της περιοχής εντυπωσιάστηκαν, πως μια Εβραιοπούλα, ομιλεί τόσο καλά Ελληνικά και στη συνέχεια ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος τους βάπτισε. Παρέμειναν 9 μέρες στο Άγιο Όρος και στη συνέχεια ξεκίνησαν να πάνε για την Κύπρο (Σαλαμίνα).

Η Παναγία τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε από το μέρος εκείνο, που ζήτησε από τον Χριστό να είναι αφιερωμένο το μέρος αυτό σ' αυτήν, όπως και έγινε.

Όσες όμως γυναίκες παραβίασαν το άβατο του Αγίου Όρους, η Παναγία τις τιμώρησε και οι περισσότερες πέθαναν από γάγγραινα και καρκίνο.

Το ''άβατο'' του Αγίου Όρους, δεν είναι κατοχυρωμένο δια δόγματος ή συνταγματικά. Το ότι η Παναγία θέλει το Άγιο Όρος άβατο, είναι διατηρημένο προφορικά, δια της Ιεράς παραδόσεως.

Η Παναγία έχει ένα βιβλίο εισόδου, στο οποίο γράφει τα ονόματα εκείνων που εισέρχονται στο Άγιο Όρος (μοναχοί και λαϊκοί) και το λόγο που εισέρχονται στο περιβόλι της. Και ως βασίλισσα που είναι, αμοίβει και δίνει τα δικά της μητρικά Δώρα.

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα