Ο γνωστός Αλβανός δημοσιογράφος, Άντι Μπουσάτι (Andi Bushati) και παρουσιαστής του προγράμματος «Απαγορευμένη Περιοχή» λέει στους συμπατριώτες του την αλήθεια, την ώρα που η Αλβανία κινδυνεύει να παραδοθεί ξανά στα χέρια του Ισλάμ ή να οδηγηθεί σε εμφύλιο.

Σε άρθρο του αναγνωρίζει ότι η Αλβανία ευθύνεται για την κρίση στις σχέσεις της με την Ελλάδα.

Παραθέτουμε τα γραφόμενά του, όπως τα βρήκαμε στον «Ταχυδρόμο»:

Ο αυθαίρετος τρόπος, με τον οποίο κυβερνάται η Αλβανία δίνει το πρόσχημα στην Ελλάδα να βάλει ϕρένο στην πορεία της χώρας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Περισσότερο από την προκλητική ρητορική του Έντι Ράμα να εξασϕαλίσει συμπάθεια στο εσωτερικό της χώρας, πρόκειται για ορισμένες πολεοδομικές εξορμήσεις που συνέτειναν στη σκληρή αντίδραση της επίσημης Αθήνας.

Η αυθαίρετη κατεδάϕιση ενός ναού στους Δρυμάδες τον Αύγουστο του 2015 (ο Ράμα ανέβασε τότε στο διαδίκτυο και το σχέδιο ανοικοδόμησής του, αν και ακόμη σήμερα, μετά από δυο χρόνια, παραμένει μόνο ένα ερείπιο), εν συνεχεία η απόϕαση για την κατεδάϕιση 19 οικιών μειονοτικών, για την κατασκευή του πεζοδρομίου της Χειμάρρας, έκαναν την ελληνική διπλωματία να αντιδράσει όλο και πιο δριμύτερα.

Τον περασμένο Νοέμβριο, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε: «οι Αλβανοίκρατούντες δεν μπορούν να επιμένουν ”urbi et orbi” (προς τους πάντες) ότι τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας γίνονται σεβαστά σε όλη τη χώρα, σε μια στιγμή που εκείνοι τα παραβιάζουν αυτά στην πράξη, ναρκοθετώντας την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας τους».

Ενώ σήμερα, ένα χρόνο μετά, και ύστερα από τα βίαια επεισόδια στο δημοτικό συμβούλιο, όπου θα εξεταζόταν το πολεοδομικό σχέδιο της Χειμάρρας, οι αντιδράσεις ήταν ακόμη πιο σκληρές.

Αρχικά, ο Έλληνας Πρόεδρος, Παυλόπουλος, σε γεύμα που παρέθεσε στην Αθήνα προς τιμή του Γάλλου ομολόγου του, Μακρόν, άναψε το σήμα ότι οι αλυτρωτικές θέσεις και η παραβίαση των δικαιωμάτων της μειονότητας μπορεί να σταθούν εμπόδιο στην πορεία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Αλβανίας.

Μετά από μερικές ημέρες, ο επικεϕαλής της ελληνικής διπλωματίας, Κοτζιάς, διεμήνυσε στους υπουργούς εξωτερικών της ΕΕ, ότι η χώρα του θα ασκούσε βέτο κατά της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία.

Ο βασικός λόγος της ανησυχίας του νότιου γείτονά μας, πέρα από καμιά γκραβούρα ή κανενός χάρτη [σ.σ. με την Μεγάλη Αλβανία] που ο Αλβανός πρωθυπουργός ανεβάζει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι οι αδικίες στις οποίες υποβάλλονται οι μειονοτικοί εξαιτίας των παράνομων και αυθαίρετων νόμων, μέσα από τους οποίους ελίσσεται η πολεοδομική «Αναγέννηση».

Να το επισημάνουμε ευθύς εξαρχής. Σ’ αυτούς τους νόμους δεν υπάρχει κανένας ανθελληνικός στόχος, δεν υπάρχει καμιά απόπειρα διακρίσεως λόγω εθνικότητας, δεν υπάρχει καμιά προκατάληψη αν θα κατεδαϕιστούν τα σπίτια εκείνων που μιλούν αλβανικά είτε ελληνικά. Αυτό, δεν υπάρχει άνθρωπος σ’ αυτή η χώρα που δεν το ξέρει.

Από την άλλη όμως, ναι, εκεί υπάρχει αυθαιρεσία και παραβίαση του νόμου, ϕαινόμενα που συνοδεύουν κάθε εξόρμηση Επιθεώρησης Οικοδομήσεων.

Αν προσθέσουμε σ’ αυτές τις αυθαίρετες μεθόδους και το γεγονός ότι ο Ράμα μεταβάλλει ταχύτατα τα νότια παράλια σε παράδεισο της δικής του πελατείας και των πολιτικών χρηματοδοτών του, αγνοώντας τις ιδιοκτησίες των ντόπιων κατοίκων, το πρόβλημα αναδεικνύεται πιο ευαίσθητο.

Και σε ένα κράτος της αδικίας, όπου παραβιάζονται τα δικαιώματα όλων των πολιτών, δεν νοείται να μην θίγονται και τα δικαιώματα των μειονοτικών.

Εδώ έγκειται και το παράδοξο: μολονότι οι εξορμήσεις του Ράμα δεν έχουν χαρακτήρα διακρίσεων έναντι της μειονότητας, αυτές παρέχουν στην Αθήνα όλο το δίκαιο του κόσμου, να διαμαρτυρηθεί για τα δικαιώματα των συμπατριωτών της.

Στα γραϕεία της γειτονικής χώρας, αυτή τη στιγμή, σίγουρα έχουν συμπληρωθεί οι ϕάκελοι με όλες τις παραβιάσεις που αύριο έπεται να παρουσιαστούν στις Βρυξέλλες για την παρεμπόδιση της περαιτέρω πορείας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης της Αλβανίας.

Ασϕαλώς, η εξεύρεση τέτοιων εμποδίων και προσχημάτων προκαλεί νευρικότητα ανάμεσά μας, όπου τις πολιτικές αυθαιρεσίας του Ράμα, έχουμε συνηθίσει να τις βιώνουμε ως κανονικότητα.

Πέρα όμως απ’ αυτό το μίσος, πέρα από την υστερία για τον κακό τον Έλληνα που «δεν θέλει ποτέ το καλό μας», θα πρέπει να κατορθώσομε να κατανοήσουμε ότι ϕταίμε εμείς οι ίδιοι.

Διότι, δεν μπορούμε να ζητούμε λογαριασμό στην Ελλάδα γιατί «μεριμνεί» για τους συμπατριώτες της, για τον απλούστατο λόγο, επειδή εμείς έχουμε απολέσει τη ευαισθησία για τις παραβιάσεις στις οποίες υποβάλλονται οι Αλβανοί πολίτες».