Άγιο Όρος – Σήκωσαν μαύρες σημαίες στην Ι.Μ. Δοχειαρίου που αναγράφουν: «Έξω οι Αντίχριστοι από το Άγιον Όρος»

Του Ηλία Προύφα

Μαύρες σημαίες που αναγράφουν »Έξω οι Αντίχριστοι από το Άγιον Όρος» κυματίζουν από χθες Τρίτη στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου Αγίου Όρους. Πρόκειται για μια ενέργεια της Μονής η οποία έχει σχέση με την ακυρωθείσα από τους Αγιορείτες επίσκεψη του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο Περιβόλι της Παναγίας.

Ως γνωστόν ο Πρωθυπουργός επρόκειτο να επισκεφθεί σήμερα την Ιερά Μονή Παντοκράτορος μαζί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, όμως σε ψηφοφορία τους η πλειοψηφία των αντιπροσώπων των μονών ακύρωσε την επίσκεψη. Για το θέμα αναφέρθηκε δημόσια με επιστολή του και ο αντιπρόσωπος της Ι.Μ. Ξηροποτάμου Ιερομόναχος Παύλος ο οποίος στην τοποθέτησή του στη σύναξη τόνισε πως θα πρέπει να ζητήσουν από τον Πρωθυπουργό να μην πραγματοποιήσει την επίσκεψη.

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Γέροντας Γρηγόριος είχε ταχθεί ανοιχτά κατά της επίσκεψης αυτής καλώντας τους Αγιορείτες Πατέρες να αντισταθούν.

Πριν λίγη ώρα ο Καθηγούμενος Γρηγόριος έδωσε στη δημοσιότητα νέο άρθρο του παρέμβαση στο οποίο αναγράφει για την προχθεσινή ψηφοφορία: »Δόθηκε ἡ μάχη καὶ φάνηκε ἡ φτώχεια καὶ ἡ ἀνεπάρκεια τῶν πολλὰ κατεχόντων. Νίκησε ὁ σταυρός, νίκησε ἡ ἔφορος τοῦ τόπου, ἡ Παναγία, νίκησαν οἱ προσευχὲς τῶν μικροσχήμων μοναχῶν καὶ δὲν διεπέρασε τοῦ Ὄρους τὶς ἀτραποὺς ὁ μεγαλύτερος σατράπης τῶν τελευταίων χρόνων. Μᾶς ἔμεινε ὅμως ἡ λύπη στὶς καρδιές μας ὅτι τὰ εὔπορα μοναστήρια τὰ προδίδουν ὅλα, γιὰ νὰ κερδίσουνε τὴν εὔνοια τῶν κρατούντων, ὅποιοι καὶ νὰ εἶναι αὐτοί».

Διαβάστε αναλυτικά το άρθο- παρέμβαση του Καθηγουμένου Γέροντα Γρηγορίου

ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΕΠΕΘΥΜΗΣΑΝ ΟΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΤΕΧΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΝΑ ΕΥΛΟΓΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΡΥΧΕΡΗ ΚΡΑΤΟΥΝΤΑ

Ἀρχαία μοναστικὴ τάξη ὑπάρχει εἴτε κάθε μέρα εἴτε μόνον στὶς μεγάλες γιορτὲς ὁ ἡγούμενος νὰ εὐλογῆ τὸν σῖτον, τὸν οἶνον καὶ τὸ ἔλαιον στὴν ἀποθήκη τοῦ μοναστηριοῦ. Ἐφέτος ὅμως, ἀφοῦ εἰσήλθαμε στὸ εὐλογημένο φθινόπωρο καὶ ἔχουμε ἤδη συγκεντρώσει ὅλες τὶς ἐσοδειὲς τοῦ χρόνου στὶς ἀποθῆκες μας, οἱ τὰ πολλὰ κατέχοντες καὶ πλουτοῦντες τοῦ Ὄρους ἐφλογίσθηκαν ἀπὸ τὸν πόθο νὰ φωνάξουν τὸν κρατοῦντα νὰ εὐλογήση τὰ γεννήματά τους καὶ τὰ ἀγαθά τους. Διαβουλεύσεις ἐπάνω σὲ διαβουλεύσεις, τὰ κατάφεραν νὰ τὸν καλέσουν νὰ μᾶς δείξη τὸν πλοῦτο τῆς χρηστότητός του! Μὰ εἶναι φοβερό· ὁ τόπος αὐτὸς ὁ ἅγιος νὰ προσκαλῆ ἀνθρώπους ποὺ δηλώνουν ἄθεοι καὶ πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας νὰ βρεθοῦν συμπροσευχόμενοι καὶ συνεστιαζόμενοι μὲ τὸν μοναχό, ποὺ εἶναι ἡ ἀκρότης τῆς πίστεως καὶ τῆς λατρείας. Καὶ ἤρξατο ἡ μάχη σὲ πολλὰ ἐπίπεδα.

Ὄχι βέβαια ὅτι ὁ κακόμοιτσος ὁ κρατῶν θέλει νὰ ἰδῆ τὰ μοῦτρα τῶν καλογήρων. Περπατώντας κάποτε στὴν ὁδὸ Σταδίου μὲ ἕνα μοναχό, αἰφνιδίως στάθηκε μπροστά μου καλοφορεμένος ἄνδρας.

– Τί εἶστε ἐσεῖς;
– Μοναχοὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
– Μὰ ἐμεῖς ἐδῶ καὶ χρόνια ἔχουμε πολλὰ χρήματα διαθέσει γιὰ τὴν ἐξαφάνισή σας καὶ ἐσεῖς ὑπάρχετε ἀκόμη;

Τοῦ ἀπήντησα εὐθαρσῶς:
– Μοναχοὶ ὑπάρχουνε καὶ θὰ ὑπάρχουνε καὶ μὲς στὸ μάτι σου θὰ μπαίνουνε.

Ὅλες οἱ σκοῦνες καὶ οἱ γαλέρες καὶ τὰ ἱστιοφόρα καὶ οἱ βάρκες ἀρμένισαν αὐτὲς τὶς μέρες στὰ πελάγη τοῦ Ὄρους καὶ μάχη ἔδωσαν οὐ τὴν τυχοῦσαν, γιὰ νὰ ἐπιβραβεύσουν τὸν κρατοῦντα γιὰ τὸ πινάκιο φακῆς ποὺ τοὺς προσέφερε –κάποια ἀπαλλαγὴ ἀπὸ κάποιους εὐτελεῖς φόρους. Νὰ ᾽ρχότανε λίγο ἀργότερα, θὰ ἔλεγα ὅτι ἔρχεται νὰ μᾶς βοηθήση στὴν συλλογὴ τοῦ ἐλαιοκάρπου, ἀλλὰ τώρα καὶ τὰ σταφύλια μας μαζέψαμε καὶ τὰ γεννήματά μας συνάξαμε. Δὲν τοῦ ἔμεινε λοιπὸν τίποτε ἄλλο, παρὰ νὰ μᾶς εὐλογήση τὰ δοχειά μας καὶ ἐμεῖς νὰ ἐπιβραβεύσουμε ὅσα κακὰ ἐποίησε στὸν ἅγιο αὐτὸν τόπο ποὺ λέγεται Ἑλλάδα.

Ἅγιοι ἡγούμενοι ποὺ ὑπεραμυνθήκατε τῆς ἐπισκέψεως -ὄχι βέβαια προσκυνήματος- τοῦ κρατοῦντος, δὲν διαβάσατε ἢ δὲν ἀκούσατε στὸ ψαλτήρι ποιὸς εἶναι ὁ κρατῶν; «Ἐλυμήνατο αὐτὴν ὗς ἐκ δρυμοῦ, καὶ μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο αὐτήν.» Καὶ ἐσεῖς εἶστε αὐτοὶ ποὺ ἐξέρχεσθε τοῦ Ὄρους καὶ κάνετε ὁμιλίες καὶ φιέστες. Καὶ τρέχει-τρέχει ὁ λαὸς νὰ ἀκούση λόγον ἀγαθὸν καὶ ὁράματα συναρπαστικὰ καὶ ὁράσεις ἀκατάληπτες καὶ ἀπροσδιόριστες. Ἐξέρχεσθε λοιπόν, ἐξέρχεσθε, λογάδες τοῦ Ὄρους, νὰ εὐαγγελίζετε τὸν κόσμο καὶ νὰ ἐπιβραβεύετε τῶν κρατούντων τοὺς ἐκτροχιασμούς.

Δόθηκε ἡ μάχη καὶ φάνηκε ἡ φτώχεια καὶ ἡ ἀνεπάρκεια τῶν πολλὰ κατεχόντων. Νίκησε ὁ σταυρός, νίκησε ἡ ἔφορος τοῦ τόπου, ἡ Παναγία, νίκησαν οἱ προσευχὲς τῶν μικροσχήμων μοναχῶν καὶ δὲν διεπέρασε τοῦ Ὄρους τὶς ἀτραποὺς ὁ μεγαλύτερος σατράπης τῶν τελευταίων χρόνων. Μᾶς ἔμεινε ὅμως ἡ λύπη στὶς καρδιές μας ὅτι τὰ εὔπορα μοναστήρια τὰ προδίδουν ὅλα, γιὰ νὰ κερδίσουνε τὴν εὔνοια τῶν κρατούντων, ὅποιοι καὶ νὰ εἶναι αὐτοί.

Ἡ Ἐκκλησία ποτὲ δὲν ὑπῆρξε φειδωλὴ στὶς εὐχὲς γιὰ τοὺς κρατοῦντες. Σήμερα ὅμως οὔτε ἡ καρδιά μας οὔτε τὸ στόμα μας, ποὺ ἔσφιγξαν βλέποντας τὶς ἀθλιότητές τους, μποροῦν νὰ πλατυνθοῦν γιὰ εὐχὲς καὶ προσευχὲς ὑπὲρ τῶν ἀρχόντων. Χωρὶς Χριστό, χωρὶς Θεό, χωρὶς Παναγία καὶ σταυρό, δὲν μπορεῖς νὰ ἄρχης σ᾽ αὐτὸν τὸν πονεμένο καὶ ματωμένο τόπο. Μὴ πατᾶς ἐπάνω στὰ κόκκαλα τῶν ἡρώων καὶ τῶν μαρτύρων καὶ καμαρώνης γιὰ ἀρχηγὸς αὐτοῦ τοῦ κράτους. Βρέ, δὲν σοῦ τὸ χάρισε κανένας, δὲν σοῦ τὸ ἔδωσε κανένας γιὰ τὰ ἔπαθλα καὶ τὶς νίκες σου. Τὸ ἔχεις ἀπὸ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν σκέπη τῆς Παναγίας καὶ τὴν δύναμη τοῦ ζωοποιοῦ σταυροῦ. Ἡ Ἑλλάδα χωρὶς σταυρὸ θὰ καταντήση τὸ κουμάσι τοῦ κόσμου καὶ ὁ βοσκότοπος τῶν χοίρων. Ἀμανατίδη, τί περιέρχεσαι τὸ Ὄρος, νὰ μαζέψης πάλι ψήφους γι᾽ αὐτοὺς ποὺ γκρεμίσανε τὴν Ἑλλάδα, γι᾽ αὐτοὺς ποὺ στήσανε τζαμιὰ καὶ μιναρέδες; Ἔτσι ποὺ κατήντησε ἡ Ἑλλάδα, μόνον ἀπορρίματα μαζεύει καὶ ἀμερικάνικα χαχανητά. Δόξα τῷ Θεῷ, ἡ μικρὴ ἢ ἡ μεγάλη προσευχὴ βοηθάει τὸν ἄνθρωπο νὰ μὴ γίνεται χαζός. Ἂν οἱ Ἕλληνες ὀρθόδοξοι ψηφίσουν πάλι τέτοιους ἄρχοντες, σημαίνει ὅτι περιέπεσαν στὴν μεγαλύτερη ἀσθένεια, ποὺ εἶναι ἡ μαλάκυνση τοῦ ἐγκεφάλου.

Κύριε, μὴ ξαναεπιτρέψης νὰ βρεθοῦν στὶς πύλες τοῦ Ὄρους οἱ χαλαστάδες, οἱ ἄπιστοι, οἱ μαστόροι κάθε ἀσέλγειας καὶ ἀνοσιουργίας. Προσέχετε, πατέρες καὶ ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ἐν Χριστῷ, αὐτοὶ ἔρχονται ἐδῶ γιὰ νὰ στέψουμε τὸ κέρατό τους καὶ τὰ κέρατά τους. Κάτω τὰ χέρια, μοναχοί, ἀπὸ τέτοιες στέψεις. Τὰ στεφάνια ποὺ κρατᾶτε εἶναι γιὰ νὰ τὰ φορᾶτε σὲ ὅσους ζοῦν ἐν μετανοίᾳ καὶ ἐξομολογήσει. Αὐτὰ τὰ στεφάνια δὲν τὰ χαραμίζουμε, τὰ ἀσπαζόμαστε καὶ τὰ εὐλαβούμαστε. Σὲ κανένα δὲν πλέκουμε ἀγκάθινα στεφάνια, ἀλλὰ καὶ κανένα ποὺ καταπατεῖ τὴν Ἐκκλησία καὶ πετᾶ τὸν σταυρὸ καὶ θρυμματίζει τὴν καμπάνα δὲν μᾶς ἐπιτρέπει ἡ μοναχική μας συνείδηση νὰ στεφανώσουμε. Βέβαια, καλὰ ἔκαναν οἱ κρατοῦντες ποὺ ἦρθαν νὰ στεφανωθοῦν τὸ φθινόπωρο, ποὺ ἔχουν ξεραθῆ τὰ λουλούδια κι ἔχουν ἀπομείνη μόνον τὰ ἀγκάθια. Ἤδη τοὺς ἔχουν στεφανώσει οἱ κακόβουλες ἐνέργειές τους καὶ δὲν χρειάζονται ἀπὸ κανέναν ἄλλον στεφάνι, παρὰ μόνον ἀπὸ τὴν μοχθηρία τοῦ ἅδου.

Ἑλλάδα, κράτα τὰ στεφάνια γιὰ ἄλλους.

Γρηγόριος ὁ Ἀρχιπελαγίτης

Δείτε φωτό από την Ιερά Μονή Δοχειαρίου και διαβάστε την τοποθέτηση του αντιπροσώπου Ιερομόναχου της Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου Παύλου που δημοσιεύθηκε στο διαδύκτιο: