Ἀρνηθεῖτε τὴν παραλαβὴ τῆς «Κάρτας τοῦ Πολίτη»!

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί,
Ἀπὸ δεκαετιῶν ὁμιλούσαμε γιὰ τὶς ἔσχατες ἡμέρες, γιὰ τὶς ὁποῖες πολλοὶ Προφῆτες καὶ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ εἰδικὰ ὁ ἅγιος εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, μᾶς ἔχουν προειδοποιήσει γιὰ τὸ τί πρόκειται νὰ συμβεῖ.

Καὶ εἶναι ἀλήθεια, ὅτι ἡ ἔλευση τοῦ ἀνόμου, τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀπασχόλησε ἰδιαίτερα τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὸν λόγο ὅτι ἡ συγκρότηση τῆς βραχύτατης καὶ μιαρῆς ἐπίγειας βασιλείας του, θὰ συνοδευτεῖ ἀπὸ τρομεροὺς καὶ ἐπώδυνους πειρασμοὺς – πρωτοφανεῖς στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος- τοὺς ὁποίους οἱ χριστιανοὶ τοῦ καιροῦ ἐκείνου θὰ κληθοῦν νὰ ἀντιμετωπίσουν.

Στὴν προηγούμενη πικρὴ ἀλήθεια, νὰ προσθέσουμε καὶ τὴν ἀκόλουθη τραγικὴ διαπίστωση, ὅτι τόσο οἱ συνθῆκες ὅσο καὶ οἱ προϋποθέσεις τῆς ἔλευσης τοῦ Ἀποστάτου ἔχουν τόσο ὡριμάσει, ὥστε ἔχουμε τὴν πεποίθηση, ὅτι τὰ ἀνατριχιαστικὰ βήματά του ἀκούγονται πλέον καθαρά. Ὑπάρχει κάποιος νὰ τὸ ἀμφισβητήσει;

Ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν ἔχει ψυχρανθεῖ. Οἱ αἱρέσεις βασιλεύουν. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀλωθεῖ. Οἱ Ποιμένες ἔχουν γίνει ὡσὰν κοσμικοί. Οἱ κοσμικοὶ ἔχουν μεταλλαχτεῖ σὲ δαίμονες καὶ οἱ ρασοφόροι σὲ πέτρες σκανδάλου. Παντοῦ βασιλεύει ἡ ἀποστασία, ἡ ἁμαρτία, ἡ σαρκολατρεία. Ἡ πίστις περιγελᾶται, οἱ χριστιανικὲς ἠθικὲς ἀρχὲς καταφρονοῦνται. Ἀντιθέτως· ὅ,τι ἀνήθικο προτιμᾶται, ὅ,τι αἰσχρὸ προωθεῖται, ὅ,τι διαβολικὸ διαφημίζεται καὶ ἐπιβάλλεται. Οἱ εὐσεβεῖς διώκονται καὶ οἱ ἀσεβεῖς ἐπικρατοῦν. Πολλὰ τὰ σκάνδαλα, πολλὴ ἡ τρικυμία· ὁλίγοι οἱ λιμένες σωτηρίας καὶ οἱ τόποι τῆς ἀνάπαυσης.

Στὸν ἀντίποδα, λιγοστὲς οἱ ἀδαμάντινες ψυχὲς οἱ ὁποῖες – πάντα μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ- κατορθώνουν μέσα στὴν γενικὴ ἀποστασία, νὰ ἀντιστέκονται, νὰ πολεμοῦν καὶ νὰ προσπαθοῦν μὲ ταπείνωση, μὲ ἀκατάπαυστη δάκρυα, μὲ πολὺ θλίψη καὶ ἰώβεια ὑπομονή, νὰ προσπεράσουν τὰ πικρὰ κύματα τῶν πειρασμῶν, προκειμένου νὰ φθάσουν στὴν Ἄνω Ἱερουσαλήμ.

Σὲ ὅσους λοιπὸν ἀγωνίζονται γιὰ νὰ σώσουν τὴν πολύτιμη ψυχή τους, ἀπευθύνομαι μέσα ἀπὸ τὶς παροῦσες ταπεινὲς γραμμές, θέλοντας νὰ τοὺς προειδοποιήσω γιὰ τὸν μεγάλο πειρασμὸ ποὺ ἔρχεται καὶ ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται: «Νέες Ταυτότητες» ἢ «Κάρτα τοῦ Πολίτη».

Σκοπός μου δὲν εἶναι ἐπιχειρηματολογήσω καὶ νὰ ἀποδείξω ὅτι οἱ νέες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες ἐξυπηρετοῦν πονηροὺς σκοπούς. Αὐτὸ σὲ ὅλους ὅσους παρακολουθοῦν τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, εἶναι ἤδη γνωστὸ καὶ ἀντιληπτό, σὲ σημεῖο ὥστε ἀκόμα καὶ μέσα στοὺς κόλπους τῆς κρατούσης «ἐκκλησίας» τοῦ νέου ἡμερολογίου, ἀρκετοὶ «ἐπίσκοποι» καὶ «ἱερεῖς» ἂν καὶ βρίσκονται βαθιὰ χωμένοι ἐντός της παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νά ὁμολογοῦν στεντορεία τὴ φωνή, ὅτι δὲν πρόκειται νὰ παραλάβουν τὶς νέες ταυτότητες!

Μέχρι καὶ προτεστάντες σὲ Εὐρώπη καὶ Ἀμερική, ἔχουν συγγράψει πλῆθος ἐσχατολογικῶν βιβλίων, μέσω τῶν ὁποίων παραδέχονται ὅτι οἱ ἐλευθερίες τῶν ἀνθρώπων διαρκῶς, καὶ μεθοδικὰ φαλκιδεύονται, ἡ ἀστυνόμευση τῶν κρατῶν πάνω στοὺς πολίτες τους ἐντατικοποιεῖται καὶ ὅτι, τέλος πάντων, βρίσκεται σὲ ἐξέλιξη μία παγκόσμια συνομωσία, ἡ ὁποία στοχεύει στὴν μετατροπὴ τῆς γὴς σὲ μία ἀπέραντη ἠλεκτρονικὴ φυλακὴ ὑψίστης ἀσφαλείας γιὰ τοὺς πολίτες – καταδίκους της, οἱ ὁποῖοι στὸ τέλος θὰ πιεστοῦν/ ἐξαναγκαστοῦν/ ἐξαπατηθοῦν νὰ προσκυνήσουν τὸν Ἀντίχριστο.

Δὲν χρειάζεται λοιπὸν νὰ ἐπικεντρωθοῦμε σὲ κάτι τὸ ὁποῖο ἀκόμα καὶ γιὰ ἐκείνους ποὺ ζοῦν μέσα στὴν αἵρεση καὶ τὴν κακοδοξία, ἀποτελεῖ γνώριμο κίνδυνο.

Θὰ προτιμοῦσα νὰ ἑστιάσω στὸ τί πρέπει νὰ πράξουν οἱ ἀληθῶς ὀρθόδοξοι χριστιανοί, προκειμένου νὰ ἀξιωθοῦν μέχρι τέλους τῆς ζωῆς τους, νὰ κρατήσουν σταθερὴ τὴν ἀπόφαση-ὁμολογία τους, νὰ μὴν παραλάβουν τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη, ὅ,τι κι ἂν συμβεῖ.
Οἱ συμβουλές μου συνοψίζονται στὰ ἀκόλουθα τρία σημεῖα:

1. Νὰ μὴν πείθονται στὶς πλάνες ποὺ κυκλοφοροῦν. Ὁ διάβολος πολεμᾶ τὴν ὀρθὴ ὁμολογία. Ὁ πόλεμος αὐτὸς ἀποσκοπεῖ στὸ νὰ γίνουν οἱ χριστιανοὶ ἀπὸ ἀγωνιστές, χλιαροί. Πῶς γίνεται αὐτό; Ὅταν ὁ χριστιανὸς πλανηθεῖ καὶ νομίσει ὅτι ὁ σκοπὸς γιὰ τὸν ὁποῖο ἀγωνίζεται τελικὰ δὲν ἀξίζει ἡ δὲν εἶναι ἱερός, τότε σταματᾶ νὰ πολεμᾶ μὲ ζέση, ἢ ὀρθότερα, σταματᾶ νὰ πολεμᾶ ἐντελῶς.

Θυμηθεῖτε τί εἶπε ὁ ὄφις στὴν Εὕα: δὲν θὰ πεθάνετε ἂν γευθεῖτε τὸν ἀπαγορευμένο καρπό, μάλιστα θὰ γίνετε θεοί! Εὐθέως, δηλαδὴ ὁ διάβολος ἐναντιώθηκε καὶ ἀμφισβήτησε τὴν ἐγκυρότητα τῶν λόγων τοῦ Θεοῦ, κατηγορώντας τον ὅτι δὲν τοὺς εἶπε τὴν ἀλήθεια γιὰ νὰ μὴν γίνουν θεοί. Ἔτσι κατάφερε νὰ τοὺς κλονίσει τὴν ἐμπιστοσύνη στὰ λόγια του Θεοῦ καὶ νὰ τοὺς κάνει νὰ πιστέψουν ὅτι ὁ Θεὸς δὲν θέλει τὸ καλό τους. Ἀφοῦ λοιπὸν τοὺς ψύχρανε τὴν διάθεση γιὰ ὑπακοή, τοὺς ἔκανε ὄχι ἁπλὰ νὰ ἀδιαφορήσουν γιὰ τὶς συνέπειες τῆς παρακοῆς, ἀλλὰ καὶ νὰ πιστέψουν ὅτι ἄξιζε νὰ παρακούσουν!

Μὲ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο ὁ πονηρὸς διάβολος πράττει καὶ τώρα μέσω τῶν ὑπηρετῶν του. «Μὴν γίνεστε ἀκραῖοι» λένε. «Ἡ Ἀποκάλυψη ἀναφέρει μόνο γιὰ τὸ σφράγισμα, ἄρα μόνο αὐτὸ μᾶς ἐνδιαφέρει νὰ ἀρνηθοῦμε, τὰ ἄλλα δὲν εἶναι κολάσιμα. Ἡ Κάρτα δὲν πειράζει σὲ τίποτα…».

Ἀλλοίμονο, ὅμως, σὲ ὅσους ξεστομίζουν τέτοια παραμύθια. Ὁ ἅγιος Βασίλειος τονίζει, ὅτι ὅποιος καταφρονεῖ τὰ μικρά, σύντομα θὰ καταφρονήσει καὶ τὰ μεγάλα. Ἡ παραλαβὴ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη, θεωρεῖται ἐθελούσιος ἀρραβώνας τοῦ μελλοντικοῦ σφραγίσματος! Ρωτᾶμε τοὺς ἀνωτέρω: Ἄραγε ὁ Κύριος καταδικάζει μόνο τὴν τελικὴ πράξη τῆς μοιχείας, ἢ ἀκόμα καὶ τὸ ἐμπαθὲς βλέμμα, ἢ τὴν συγκατάθεση σὲ πονηρὸ λογισμό; Ἡ εὐαγγελικὴ διαβεβαίωση, ὅτι ὅποιος ἐπιθυμήσει γυναίκα, θεωρεῖται ἀκάθαρτος μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ (ὡς νὰ ἔχει μοιχεύσει στὴν καρδιά του), δὲν ὑποδηλώνει ὅτι ὁ Θεὸς ἀπαιτεῖ τόσο τὴν σωματικὴ ὅσο καὶ τὴν ψυχικὴ καθαρότητα, καθὼς καὶ τὴν ἀποφυγὴ τῆς κάθε ἁμαρτίας, ἀπὸ τὸ πρῶτο κιόλας στάδιο, ποῦ εἶναι ἡ ἁπλὴ προσβολὴ τοῦ ρυπαροῦ λογισμοῦ; Ποιὸ εὐαγγέλιο διδάσκει νὰ λέμε τὸ «ὄχι» μόνο στὴν τελικὴ πράξη τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ ὄχι καὶ στὴν ἀρχή της; Ποιὸς ἅγιος, ἡ ποιὰ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας ὑποστηρίζει ἔστω καὶ στὸ ἐλάχιστο, ὅτι τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου εἶναι μεμπτὸ μόνο στὸ τελευταῖο στάδιο (δηλαδὴ στὴν ἐμφύτευση τοῦ βιοτσὶπ στὸ ἀνθρώπινο σῶμα), ἀλλὰ ὄχι καὶ σὲ προηγούμενα στάδια (τὴν ἀποδοχὴ ἠλεκτρονικῶν μέσων ταυτοποίησης ποῦ λειτουργοῦν μὲ τὸ τσίπ);

Στὴν Ἱερὰ Ἀποκάλυψη ἀναφέρεται: «…καὶ εἶδον ὡς θάλασσαν ὑαλίνην μεμιγμένην πυρί, καὶ τοὺς νικώντας ἐκ τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἐστώτας ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν ὑαλίνην, ἔχοντας τὰς κιθάρας τοῦ Θεοῦ». ( Κέφ. IE, στ. 2). Καὶ στὴν συνέχεια: « … καὶ ἐγένετο ἕλκος κακὸν καὶ πονηρὸν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἔχοντας τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦντας τὴ εἰκονι αὐτοῦ». ( Κέφ. ΙΣΤ, στ. 2). Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης εἶδε ὅτι ὁ Θεὸς δόξασε ὄχι μόνο ὅσους εἶχαν ἀρνηθεῖ τὴν προσκύνηση τοῦ Θηρίου στὸ τελικὸ στάδιο (αὐτὸ σημαίνει τό: «νικώντας ἐκ τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ») ἀλλὰ καὶ ὅσους εἶχαν ἀρνηθεῖ τὴν προσκύνηση καὶ σὲ προγενέστερα στάδια (αὐτὸ σημαίνει τό: «… καὶ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ», τὸ ὁποῖο ὑποδηλώνει τὸ 666 καὶ ὅσα ἄλλα συστήματα λειτουργοῦν μὲ τὸν συγκεκριμένο ἀριθμό).

Γιατί ὁ Εὐαγγελιστὴς δὲν ἐπικεντρώθηκε στὰ τελευταῖα στάδια ἀλλὰ ἀνέφερε καὶ τὰ προγενέστερα; Πολὺ ἁπλά, διότι γιὰ τὸν Θεὸ ἐξίσου σοβαρὰ εἶναι καὶ τὰ δύο. Ἐξίσου τιμῶνται ἡ παιδεύονται ὅσοι ἀρνηθοῦν ἢ ἀποδεχτοῦν, εἴτε τὰ τελικὰ στάδια, εἴτε τὰ προγενέστερα. Ἁπλὰ διαφέρει ἡ ἔνταση καὶ ἡ ὀξύτητα τῆς κολάσεως. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι τὸ ζητούμενο; Τὸ νὰ γνωρίσουμε πόσο διαφορετικὴ τιμωρία ἔχει τὸ κάθε στάδιο, ἢ τὸ νὰ ἀποφύγουμε ἐντελῶς τὴν αἰώνια κόλαση;
Ὅσοι διδάσκουν διαφορετικὲς ἀπόψεις, ὄχι ὀρθόδοξοι δὲν εἶναι, ἀλλὰ οὔτε κἂν χριστιανοί…

2. Νὰ μὴν εἶναι ὀλιγόπιστοι. Πολλοὶ εἶναι οἱ χριστιανοὶ οἱ ὁποῖοι δὲν θέλουν νὰ παραλάβουν τὴν «Κάρτα». Στὴν πορεία ὅμως, παρόλη τὴν ἀπόφασή τους αὐτή, ὀλιγοψυχοῦν ἀναλογιζόμενοι:

α) τὶς εἰρωνεῖες τοῦ κόσμου (συγγενικοῦ, φιλικοῦ, ἐπαγγελματικοῦ περιβάλλοντος) οἱ ὁποῖοι βρίσκονται μακριὰ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία καὶ καραδοκοῦν νὰ προσάψουν στοὺς πιστοὺς τὴν ὅποια μομφὴ ἂν τοὺς δοῦν νὰ διαφοροποιοῦνται ἀπὸ τὸ πλῆθος,

β) τὸν χλευασμὸ ἀκόμα καὶ ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ πιστεύουν στὸν Θεό, οἱ ὁποῖοι ἐπειδὴ θεωροῦνται «ἀνοικτὰ μυαλὰ» καὶ συμπορεύονται μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τὸν Ἀντίχριστο εἶναι ἕτοιμοι νὰ κατηγορήσουν ὡς «πλανεμένους», «στενόμυαλους», ἢ «φανατικοὺς» ὅσους θέλουν τὴν ἀκρίβεια τὴν πίστεως ἢ ἐπιθυμοῦν τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὰ συστήματα τοῦ Διαβόλου καὶ

γ) τὶς στερήσεις ποὺ θὰ γευτοῦν. Ἡ πρώτη τους κουβέντα εἶναι: καὶ πῶς θὰ εἰσπράττω τὴν σύνταξη ἡ τὸν μισθό μου; Πῶς θὰ ἀγοράζω τρόφιμα ἡ φάρμακα; Πῶς θὰ συναλλάσσομαι καὶ θὰ συνεχίσω νὰ ζῶ μέσα στὴν κοινωνία;

Σὲ αὐτοὺς ἔχω νὰ ἀπαντήσω μὲ τὴν ἀκόλουθη ἐρώτηση: Ἔχετε καταλάβει ποιὸν Θεὸν ὑπηρετοῦμε καὶ σεβόμαστε, ἀδελφοί μου; Ἔχετε συνειδητοποιήσει ὅτι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι Θεὸς Παντοδύναμος ὁ ὁποῖος ἐὰν θέλει μπορεῖ νὰ χορτάσει μυριάδες λαοῦ μὲ λίγα μόνο ψίχουλα ἄρτου; Ἔχετε κατανοήσει ὅτι ὁ Θεὸς τὸν Ὁποῖο Προσκυνοῦμε εἶναι Θεὸς φιλάνθρωπος καὶ οὐδέποτε θὰ ἐπιτρέψει οἱ δοῦλοι του νὰ δοκιμαστοῦν περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι ἀντέχουν;

Ὁ ἅγιος Νεῖλος ὁ Μυροβλύτης καὶ Ἁγιορείτης ἀναφέρει, ὅτι τόση χάρη θὰ ἀξιωθοῦν νὰ λάβουν ὅσοι γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ ἀρνηθοῦν τὸ χάραγμα, ὥστε θὰ βρίσκουν μία μπουκιὰ τροφῆς ἡ ἕναν μικρὸ καρπὸ πάνω στὴν γῆ, καὶ αὐτὴ ἡ ἐλάχιστη ποσότητα τροφῆς θὰ τοὺς χορταίνει γιὰ ἑβδομάδες. Ἀντιθέτως αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι θὰ λάβουν τὸ χάραγμα, θὰ λαμβάνουν μὲν ὡς ἀντάλλαγμα κάποιες τροφὲς ἀπὸ τὸν Ἀντίχριστο, ὅμως τόσο πολὺ θὰ τοὺς ἐγκαταλείψει ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ὥστε, ἂν καὶ χορτασμένοι, ὅμως θὰ πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πείνα! Παράδοξα πράγματα! Ὅμως δίκαιες οἱ κρίσεις τοῦ Θεοῦ, γιατί δὲν ἐμπιστεύτηκαν τὸν ἑαυτόν τους στὴν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ στὴν βοήθεια τοῦ 666, (ποὺ περιέχεται καὶ τώρα στὴν Κάρτα τοῦ Ἀντιχρίστου), καὶ ὁ ὁποῖος ἀριθμὸς ἀποτελεῖ ὄχι ἁπλὰ τὸ γνωστὸ σύμβολο τῶν ἀνθρώπων τοῦ σκότους, ἀλλὰ καὶ συνιστᾶ τὸν ἐν δυνάμει φορέα τῆς ἐνέργειας τοῦ σατανᾶ καὶ τῆς ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Δεσπότη Χριστό!

Σὲ ὅσους λοιπὸν θέλουν νὰ εἶναι μὲν χριστιανοὶ στὸ ὄνομα, ὅμως νὰ ἔχουν καὶ τὸν σατανᾶ στὴν τσέπη ἢ στὸ χέρι, ἂς γνωρίζουν ὅτι ὁ Θεὸς δὲν μυκτηρίζεται…

3. Νὰ ἔχουν σωστὴ πίστη καὶ ἀνεπίληπτη διαγωγή. Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ὁ ἐπίσκοπος Πενταπόλεως συνήθιζε νὰ λέει στὰ πνευματικά του τέκνα: « Καλύτερα προσοχή, παρὰ προσευχή». Πάμπολλοι ἔχουν λάβει σωστὲς ἀποφάσεις καὶ εἰλικρινὰ ἐπιθυμοῦν νὰ τὶς ὑλοποιήσουν, ὅμως δὲν τὰ καταφέρνουν… Γιατί γίνεται αὐτό; Διότι δὲν προσέχουν… Δὲν εἶναι ἐπιμελεῖς στὴν πνευματικὴ ζωὴ ποὺ διάγουν… Καὶ ναὶ μὲν ἡ προθυμία τῆς ψυχῆς τοὺς εἶναι ἐπαινετή, ὅμως ἡ ὀλιγωρία, ἡ χαυνότητα καὶ ἡ ἀπροσεξία ποὺ χαρακτηρίζουν τὴν ζωή τους, καταστοῦν τὴν προσπάθειά τους τελικὰ ἄκαρπη.

Ὁ ἀθλητὴς ὁ ὁποῖος θέλει νὰ στεφανωθεῖ νικητής, δὲν δίνει προσοχὴ μόνο στὴν τέλεση τῶν ὀφειλομένων ἀσκήσεων, ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε πτυχὴ τῆς καθημερινότητάς του· στὴν διατροφή του, στὸν ὕπνο του, στὶς διάφορες συνήθειές του κ.ο.κ. Ἂν αὐτὴ ἡ προσοχὴ εἶναι ἀπαραίτητη προκειμένου νὰ προπαρασκευαστεῖ σὲ ἄριστο βαθμὸ καὶ νὰ κερδίσει τὸ βραβεῖο, πόσο μᾶλλον εἶναι ἐπιβεβλημένη ἡ «πνευματικὴ» ἐπαγρύπνηση καὶ προσοχὴ σὲ ὅσους ἀγωνίζονται νὰ σώσουν τὴν ψυχή τους;

Ἐπίσης ἀπαιτεῖται συχνὴ συμμετοχὴ στὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰδικὰ στὴν Θεία Κοινωνία, διότι μόνο μὲ τὸ ἐφόδιο αὐτὸ θὰ μπορέσουμε νὰ νικήσουμε τὸν διάβολο καὶ τὰ ὄργανά του. Καὶ βέβαια ἐπιστροφὴ (γιὰ ὅσους δὲν εἶναι) στὶς ρίζες μας, ποὺ εἶναι τὸ εὐλογημένο Πάτριο Ἑορτολόγιο, καὶ ὄχι τὸ Νέο, τὸ καταδικασμένο Καλανδάριο τοῦ Πάπα, τὸ ὁποῖο χωρίζει καὶ δέν ἑνώνει μὲ τὸν Χριστό.

4. Νὰ μὴν λησμονοῦν ὅτι θὰ κριθοῦν ἀπὸ τὸν Θεὸ ὡς πρὸς τὸ πῶς χρησιμοποίησαν τὸ «αὐτεξούσιο». Ἀναμφισβήτητα τὸ μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο εἶναι τὸ αὐτεξούσιο. Εἶναι στὸ χέρι μας ποιὸν θὰ ἀκολουθήσουμε καί ποιὸν θὰ προσκυνήσουμε… Ὁ Δεσπότης Χριστός, μᾶς καλεῖ μὲ τὸ ὄνομά μας, τὸ εὐλογημένο χριστιανικὸ ὄνομα τὸ ὁποῖο λάβαμε στὸ Ἱερό Μυστήριο τῆς Ἁγίας Βαπτίσεως, ὅταν συνταχθήκαμε μαζί Του καὶ ἀποτάξαμε τὸν Σατανᾶ, προκειμένου νὰ κερδίσουμε τὴν Βασιλεία Τῶν Οὐρανῶν. Ἀντιθέτως ὁ διάβολος ἀγωνίζεται νὰ μᾶς ἀφαιρέσει αὐτὸ τὸ ὄνομα, καὶ νὰ μᾶς δώσει ἐκβιαστικὰ ἕναν ἰσόβιο ἀριθμό, ποὺ περιέχει τὸν ἀριθμό του, (τὸ 666, τὸ ὁποῖο ἔχει προφητευθεῖ στὴν Ἱερὰ Ἀποκάλυψη), καὶ στὴν συνέχεια νὰ μᾶς ἀναγκάσει νὰ ἀθετήσουμε τὶς ὑποσχέσεις μας πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ νὰ μᾶς ὑποχρεώσει νὰ συνταχθοῦμε μαζί του.

Πρέπει νὰ τὸ καταλάβουμε. Ἡ παραλαβὴ τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη καὶ ἡ ἀποδοχὴ κάθε συστήματος ταυτοποίησης ποὺ βασίζεται στὸ 666 ὄχι μόνο δὲν συμβιβάζεται μὲ τὴν ἰδιότητα τοῦ Γνησίου Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ, ἀλλὰ καὶ ἀποτελεῖ ἄρνηση Χριστοῦ.
Ἡ περίοδος τῆς ἀνάπαυσης καὶ τῆς ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς ὀρθόδοξης ὁμολογίας, παρῆλθε! Πλησιάζει ἡ ὥρα κατὰ τὴν ὁποία θὰ καθαρίσει ἡ ἤρα ἀπὸ τὸ στάρι! Δὲν μποροῦμε νὰ δουλεύουμε σὲ δυὸ ἀφεντικά: «οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐ δύνασθε θεῶ δουλεύει καὶ μαμωνά». (Ματθ. ΣΤ΄,24).

Ἂν πρότειναν στοὺς χριστιανοὺς τῶν πρώτων αἰώνων, γιὰ τὶς καθημερινές τους συναλλαγὲς μὲ τὸ ἐπίσημο εἰδωλολατρικὸ κράτος, νὰ λάβουν ταυτότητες στὶς ὁποῖες θὰ περιλαμβανόταν τὸ ὄνομα τοῦ Ἀντίχριστου, χωρὶς ἀπαραίτητα νὰ ἀρνηθοῦν τὴν ὁμολογία τους πρὸς τὸν Δεσπότη Χριστό, πιστεύετε ὅτι θὰ τὸ ἀποδέχονταν; Ποιὰ θὰ ἦταν ἡ ἀπάντησή τους;

Τὴν ἴδια μὲ αὐτοὺς γενναία ἄρνηση, ἂς ζηλώσουμε κι ἐμεῖς ἀγαπητοί, γιὰ νὰ θεωρηθοῦμε ἄξιοι μιμητές τους.
Ἀπευθυνόμενος, τέλος, σὲ ὅσους τεχνοκράτες, ὀρθολογιστές, ὀλιγόπιστους, ἀθεϊστές, ὑλιστὲς ἡ καὶ ἀνόητους σπερμολόγους ἐπιχειροῦν νὰ πείσουν τὸν ἁπλὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» εἶναι «ἀθώα», ὑποστηρίζοντας τὸ χιλιοειπωμένο σαθρὸ ἐπιχείρημα ὅτι ἡ ἐπιθυμία γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς ἰδιωτικῆς μας ζωῆς φαντάζει «ὕποπτη», καθὼς μόνο ὅσοι ἔχουν κάτι νὰ κρύψουν προσπαθοῦν νὰ ἀποφύγουν τὸν δημόσιο ἔλεγχο, καὶ ὅτι ὅσοι δὲν ἔχουν κάτι νὰ κρύψουν, δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἀντίθετοι στὴν ἐπιτήρηση ἀπὸ τὸ κράτος, εἰδικὰ ὅταν αὐτὴ συνοδεύεται ἀπὸ σημαντικὸ ὄφελος σὲ θέματα ἀσφάλειας. Τὸ ἐπιχείρημα αὐτό, δηλαδὴ «δῶστε μου λίγη ἀπὸ τὴν ἐλευθερία σας καὶ θὰ σᾶς τὴν ἐπιστρέψω στὸ ἑκατονταπλάσιο σὲ ἐγγυήσεις ἀσφάλειας», εἶναι ἐντελῶς ὕπουλο καὶ διαβολικό. Ἀπόλυτη ἀσφάλεια δὲν ὑπάρχει, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει, οὔτε ποτὲ θὰ ὑπάρξει, ἐνῶ ἡ «ἀπόλυτη ἐπιτήρηση» εἶναι ἐφικτή. Ὁ Βενιαμὶν Φραγκλίνος, ἕνας ἀπὸ τοὺς δημιουργούς του ἀμερικανικοῦ Συντάγματος εἶχε πεῖ: «Ἕνας λαὸς ἕτοιμος νὰ θυσιάσει λίγη ἐλευθερία γιὰ λίγη ἀσφάλεια, δὲν ἀξίζει οὔτε τὴν μία οὔτε τὴν ἄλλη. Καὶ καταλήγει νὰ τὶς χάσει καὶ τὶς δύο».

Ὁλοκληρώνοντας τὸ παρὸν πόνημα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, προτρέπω ὅλους μαζὶ νὰ ἀγωνιστοῦμε μὲ ἀρετή, μὲ φρόνηση, μὲ ὁμόνοια καὶ ἀνδρεία, προκειμένου νὰ σωθεῖ ἡ Ἑλλάδα μας ἀπὸ τὴν διαφθορά, τὴν διάβρωση, τὴν ἀποστασία, τὴν διάλυση, τὴν ὑποδούλωση καὶ τὴν καταστροφή. Ὅλοι μαζὶ ἂς ἐξεγερθοῦμε γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε τὴν ἐκ βάθρων ἀνατροπὴ ὅλων τῶν σάπιων ἔργων τῶν πρακτόρων τῆς «Νέας Τάξης» προκειμένου νὰ ἐπαναφέρουμε τὴν Εὐλογημένη Πατρίδα μας στὸν ἔνδοξον ἑλληνορθόδοξο δρόμο τῶν Παραδόσεων, τῶν Ἱερῶν καὶ Ὁσίων του Γένους μας. Ἀμήν.
Εἰ ὁ Θεὸς μεθ’ ἠμῶν, οὐδεὶς καθ’ ἡμῶν!

Εὐχέτης πρὸς Κύριον

Ο Κ Α Θ Η Γ Ο Υ Μ Ε Ν Ο Σ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

+ Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος & οι συν εμοί εν Χριστώ αδελφοί