Κέτερινγκ για τους λαθρομετανάστες και ξηρά τροφή για τους Έλληνες απόρους

Διαβάσαμε τις προηγούμενες ημέρες τις δηλώσεις της νέας, ανεπάγγελτης υπουργού εργασίας, σύμφωνα με τις οποίες τα επιδόματα θα διακοπούν και τη θέση τους θα πάρουν οι παροχές σε είδος.

Της Αικατερίνης Παπαδοπούλου
Ασφαλώς το πολιτικοοικονομικό σύστημα στην Ελλάδα θα επωφεληθεί αυτής της αλλαγής.

Πάνω στο θέμα αυτό σας μεταφέρω εύστοχο σχόλιο που γράφτηκε στο facebook:

«Η Ελληνική κυβέρνηση της Βαϊμάρης καταργεί όλα τα προνοιακά επιδόματα σε χρήμα ώστε να εξοικονομήσει μετρητά που θα καταλήξουν στους τοκογλύφους.
Αντί επιδομάτων σε χρήμα η κυβέρνηση των πρακτόρων θα μοιράζει κουπόνια για τρόφιμα.
Έτσι με τους φόρους που θα συλλέγονται θα μπορούν να πληρώνονται απρόσκοπτα… τα ανύπαρκτα υποβρύχια, όλες οι εικονικές προμήθειες του Στρατού, των Ολυμπιακών, τα κλεμμένα των Τραπεζών κλπ.

Σύντομα αντί για επίδομα ανεργίας …θα μοιράζουν γαλέτες και ληγμένα τρόφιμα.

Και τέτοια επίθεση στους αδύναμους της κοινωνίας… μόνο «αριστεροί» θα μπορούσαν να υλοποιήσουν χωρίς πολιτικό κόστος».

Πάνω στο θέμα αυτό κι εγώ πραγματικά αναρωτιέμαι: ποια θα είναι άραγε η ποιότητα αυτών των παροχών;
Θα υπάρχει ουσιαστική ωφέλεια για τους σκληρά δοκιμαζόμενους οικονομικά ασθενείς συμπατριώτες μας, ο αριθμός των οποίων ολοένα και αυξάνεται;

Ως απάντηση στο ερώτημα αυτό σας παραθέτω τη φωτογραφία της βοήθειας σε είδος που λάβαμε σήμερα από το πρόγραμμα επισιτιστικής βοήθειας του ΤΕΒΑ για την στήριξη εμού και της κόρης μου: 2 κιλά ζάχαρη, 2 λίτρα λάδι σε πλαστικά μπουκάλια, από τα οποία το ένα ήταν τρύπιο, 3 πακέτα φασόλια, 4 πακέτα μακαρόνια, ένας πελτές ντομάτας και μία δηλητηριώδης οδοντόπαστα λόγω της νευροτοξίνης που περιέχει: φθόριο.

Η βοήθεια αυτή μας ήρθε μετά από αναμονή 4,5 μηνών από την προηγούμενη.

Αν τα είδη αυτά, εάν είχαν κάνει το λάθος να επιχειρήσουν να τα μοιράσουν στους λαθροεισβολείς που μας τους έχουν επιβάλλει στη χώρα μας, το λιγότερο που θα είχαν κάνει, θα ήταν να τους τα είχαν πετάξει στη μούρη.

Μπορεί επίσης να είχαν βάλει φωτιά στον καταυλισμό όπου διαμένουν, σε άλλες δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, ενώ μπορεί και να είχαν επιτεθεί εναντίον του προσωπικού, της αστυνομίας και της πυροσβεστικής.

Εμείς οι Έλληνες όμως τι κάνουμε; Παίρνουμε το βοήθημα, που πιο πολύ κόπος είναι να το κουβαλήσουμε στο σπίτι, παρά στήριξη, και λέμε κι ευχαριστώ στο προσωπικό διανομής.

Εάν υψωθεί η παραμικρή φωνή διαμαρτυρίας για το αυτονόητο, ότι δηλαδή κανένας δεν μπορεί να κάνει μονοφαγικές δίαιτες με ξηρά τροφή, θα έρθει η πάγια απάντηση από τους υπευθύνους: «αν δεν σας αρέσουν, να μην τα παίρνετε, για να τα δώσουμε σε αυτούς που τα έχουν πραγματικά ανάγκη».

Λες κι εμείς που καταθέσαμε λεπτομερέστατα δικαιολογητικά για να λάβουμε αυτό το σχεδόν ανύπαρκτο βοήθημα, έχουμε και καλύτερες επιλογές…

Ως τελευταία σκέψη σας παραθέτω ένα γνωμικό του απελεύθερου φιλοσόφου Επίκτητου, ο οποίος έζησε στη Ρωμαϊκή Εποχή και πέρασε από σκληρές δοκιμασίες: »

Οι δυσκολίες είναι πράγματα που δείχνουν σε κάποιον ποιος είναι».

Ποιοι είμαστε πραγματικά, εμείς οι σημερινοί Έλληνες;

Σε τι μας σφυρηλατούν αυτές οι δυσκολίες τις οποίες περνάμε;

Σε δημιουργικούς επαναστάτες με βάση τον αρχαιοελληνικό τρόπο σκέψεις ή σε παθητικούς μοιρολάτρες, όπως επέτασσε η Εκκλησία κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας;

Υ.Γ.: Το άρθρο αυτό αφιερώνεται στη μνήμη του συμπατριώτη μας που ένα καλοκαίρι αυτοκτόνησε πηδώντας από το μπαλκόνι του γιατί -όπως έγραψε στο σημείωμα που άφησε- δεν μπορούσε να τρέφεται μόνο με φακές, τις οποίες φυσικά ελάμβανε από προγράμματα βοήθειας σαν το δικό μου.

Στάθηκε αδύνατη η αναζήτησή μου στο διαδίκτυο για να βρω το όνομά του και να το μνημονεύσω, όμως η αιτία της αυτοκτονίας του είναι σοκαριστική, που όσο κι αν θέλει το Σύστημα, δεν μπορώ να την ξεχάσω και δεν πρέπει να την αγνοήσουμε.

πηγη